Gamification in de praktijk
In een eerder artikel werd het concept ‘gamification’ en zijn rol binnen de kinesitherapie reeds besproken, maar hoe zijn deze concepten nu toepasbaar in de dagdagelijkse praktijk? Wat zijn nu concrete voorbeelden van game design elementen en hoe kan ik deze elementen precies introduceren tijdens de therapie?
Om een antwoord te kunnen bieden op deze vragen zullen we in dit artikel gebruik maken van de Therapist Toolkit for Gamification in Therapy [1]. Deze toolkit heeft als doel een beknopt framework te bieden waarmee therapeuten aan de slag kunnen gaan. Door voldoende aandacht te geven aan de vier onderdelen van de toolbox kan de therapeut op een structurele manier game-design elementen introduceren binnen de (oefen)therapie.
De Therapist Toolkit for Gamification in Therapy formuleert volgende doelstellingen bij de gamification van therapie:
- Het gebruik van game mechanics
Game mechanics zijn de bouwstenen van een spelsysteem. Zij bepalen hoe een gebruiker kan interageren met het systeem.
- Het gebruik van game taal
Grote (Big Game) en kleine doelen (Little Game) bepalen. De kleine doelen werken naar de grotere doelen toe.
- Het personaliseren van de therapie
Rekening houdend met de persoonlijkheid en interesses van de patiënt.
- Aandacht voor de neuroplastische functie van beloning
Het ontvangen van een beloning doet dopamine vrijkomen in de hersenen. Dopamine bevordert de aanmaak van nieuwe synaptische verbindingen en dus ook het (motorisch) leerproces.
CT Academy
Elke patiënt is anders.
Daarom is elke therapie anders.
Reach out and touch